( ترجمه دو رباعی خیام )
1.
آه ! پيش از فروشدنمان به زير خاك
آنچه را كه هنوز سهم ماست نصيبمان كن
از خاك به خاك , در قعر گور آرام گرفتن
بي مي و مطرب و طرب ... بي سرانجامي
2.
و ما اكنون در اين گاه كه تابستان شكوفه هاي نو بر تن مي كند
در منزلگاههايي از آن پيشينيان سرخوشيم
بايست كه از تخت سرخوشي به زير آئيم
و خود را منزلگه ديگراني سازيم ... راستي چه كساني ؟
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
<-CategoryName->
:: برچسبها:
<-TagName->